Το Σάββατο η φίλη μου η Λουσία από τη Βραζιλία σηκώθηκε 4 η ώρα το πρωί (αλήθεια), τσάκωσε τον φίλο της τον Ίαν από τη Νότιο Αφρική και πήγανε στο Smithfield – την κεντρική αγορά κρέατος του Λονδίνου για να βρούνε Βραζιλιάνικο κρέας.
Κατόπιν μαζευτήκαμε όλα τα καλά παιδιά κάπου στο Islington σε έναν κήπο και καταβροχθίσαμε τα πάντα. Continue reading →
Ακόμα ένας μύθος και θρύλος έστειλε τη συνταγή του στο Digital Scullery και ευχαριστώ πολύ πολύ. H Κατερίνα Mitchell είναι ξακουστή για τις συνταγές της όχι μόνο για φαγητάκι αλλά και για ποτάκι.
Προς τέρψιν των φίλων λοιπόν ιδού: Ροδόρακι της Κατερίνας. Continue reading →
Η θεία Σοφία δεν μπορεί να γράφει μόνη της στο Digital Scullery – όλο το ωραίο της υπόθεσης είναι να γράφεις εσύ (ναι εσένα κοιτάω).
Ο πρώτος άνθρωπος που έστειλε συνταγή και φωτογραφίες είναι ο Γιάννης Σκλάβος που ξέρει από καλό ψωμί και από καλό ψήσιμο. Τόσο ταλέντο σε καλά BBQ πρώτη φορά το βλέπω. Επισκεφτήτε τη σελίδα του για να δείτε και άλλα ωραία πράγματα με τα οποία ασχολείται όπως το freestuff.grContinue reading →
Το πρώτο βίντεο από την Αταλάντη το είδαμε – με τη μαμά Δέσποινα να φτιάχνει μαρμελάδα. Ήρθε η ώρα για το δεύτερο βίντεο όπου η Μαίρη φτιάχνει τη Μεσογειακή Σαλάτα της (είναι και ολίγον διαιτητική).
ΑΦΗΣΤΕ ΣΧΟΛΙΑ γιατί κάθονται όλες μπροστά σε ένα laptop στην Αταλάντη και περιμένουν. (Με παίρνουν και τηλέφωνο λέμε)
Guest star έχουμε την κ. Αθηνά και τη Μαμά Δέσποινα. Guest gadget έχουμε ένα μικρό Κρητικό μαχαίρι (αν κόψετε τα υλικά με άλλο μαχαίρι δε θα βγει καλή η σαλάτα).
Σαφώς έχουμε και πάλι τα άπειρα ευτράπελα όπως
Χρειαζόμαστε ηχογράφηση της μαντινάδας από το Κρητικό μαχαίρι με διάφορες προφορές της Κρήτης (δώστε και σώστε)
Η μαμά Δέσποινα χαλάει το πλάνο
Η Μαίρη έχει αμπέλια (σοβαρά)
Μικρά μυστικά από τη χορωδία (μεταξύ μας να μείνουν όμως)
Άντρας πρώτη φορά στο Digital Scullery αλλά off camera
και τέλος το κλου της υπόθεσης, ΠΩΣ το τρίβουν το πιπέρι;
Είχαμε και trailer γιατί είμεθα επαγγελματίες λέμε.
—- Μικρή εξήγηση για όσους δεν παρακολουθούν το digital-era.org:Η Μαμά Δέσποινα έχει γίνει μύθος και θρύλος στα ελληνικά ιντερνέτια μέσα από μεγάλες της περιπέτειες όπως Διακίνηση (όπου φοβάμαι ότι θα πιάσουν τη μαμά Δέσποινα για ντίλερ) Έχουμε δρόμο ακόμα; (όπου πάω τη μαμά Δέσποινα για ψώνια και το πληρώνω) Η δικαστική αντιπρόσωπος (εγώ κι η μάνα μου είμαστε Πόντιες) (όπου εγώ κι η μάνα μου είμαστε Πόντιες. Τα γνωστά)
Ένα θα σου πω. Εγώ φασολάδα δεν τρώω. Μιλάμε έχω φάει μέχρι και ξύλο στον πωπό από τη μαμά Δέσποινα γι’αυτό το πείσμα. Μέχρι που ανακάλυψα αυτή τη συνταγή.
Από την εμπειρία μου θα σας έλεγα να βράσετε 20 λεπτά τα φασόλια, να πετάξετε το νερό και μετά να τα ξαναβράσετε σε χαμηλή φωτιά (σε καινούριο νερό) μαζί με σάλτσα, κρεμμύδι και λοιπά για περί που 45 λεπτά. Μετά άλλα 15 λεπτά φουλ θερμοκρασία για να φύγει το πολύ νερό και στα τελευταία πέντε λεπτά ρίξτε και το σπανάκι. Continue reading →
Δεν ξέρω αν το έχω αναφέρει στο παρελθόν αλλά μετά από μια δεκαετία που μένω μοναχούλα έχω διαπιστώσει ότι ξοδεύουμε ΑΠΕΙΡΑ λεφτά σε ηλιθιότητες ενώ υπάρχουν πολύ καλύτερες, πολύ πιο φυσικές και πολύ πιο φτηνές λύσεις.
Τρανό παράδειγμα τα καθαριστικά για το σπίτι. Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις που κοστίζουν πολύ λιγότερο κι είναι και ιδανικές για ανθρώπους που έχουν αλλεργία στην αμμωνία ή αναπνευστικά προβλήματα.
Σκέφτομαι να ανεβάσω μερικές – μου το πρότεινε και η Μαρία – αν έχετε κι εσείς τίποτα σχετικό στείλτε το sofiagk (στο) gmail (τελεία) com.
Δε νομίζω ότι υπάρχει καλύτερο φαγητό από το τούρκικο κεμπάμπ σε ώρες μεγάλης πείνας.
Το αγαπημένο μου στο Λονδίνο είναι το Testi (σημαίνει κανάτα από ότι διαβάζω) στο Stoke Newington (38 Stoke Newington High Street, London N16 7PL) γιατί μπορώ να χαζεύω τη διαδικασία του ψησίματος, έχουν ωραίο κρέας και κάνουν καταπληκτικά συνοδευτικά (τα κρεμμύδια είναι από τα καλύτερα πράγματα που έχω φάει).
Τώρα που πήγα στην Ιρλανδία για Πάσχα (έπεφτε μαζί φέτος το Καθολικό και το Ορθόδοξο) με τσακίσανε και στα εξαιρετικά πρωινά με πολλά πολλά λιπαρά και χοληστερίνη. Μη το γελάς. Το σηκώνει ο καιρός.