Συνεχίζουμε την ωδή στα ξινά με το γλυκό το σωστό, το γλυκό το σοροπάτο, το γλυκό της συμπεθέρας, της γιαγιάς, της θειάς, το κέρασμα του προξενιού και της απογευματινής υπογλυκαιμίας.

Μέρος Β’ λοιπόν: Λεμονάκι φλούδα του κουταλιού

Continue reading →

Δεν θέλω αηδίες! Σας ξέρω τι πονηρά μυαλά είστε γι αυτό θα σας πω για τα παιδικά μου χρόνια για να σας επαναφέρω στην τάξη και στα χρόνια της αθωότητας.

Που λέτε εγώ ήμουν ξινό παιδί από μωρό. Η μάνα λέει ότι ήμουν βρέφος ακόμα όταν έτρωγα τα λεμόνια ωμά και γυρνάγανε τα μούτρα μου από την ξινίλα και το κάψιμο αλλά συνέχιζα να τα τρώω.

Ακόμα τρώω ωμά λεμόνια (με αλάτι ο καλύτερος μεζές για τη ρακή) και οτιδήποτε λεμονάτο και ξινούλι έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου κουζίνα μου.

Πριν μέρες βρέθηκα σε σπίτι φίλων στον Κρουσώνα όπου και εφοδιάστηκα με τσάντες λεμόνια μυρωδάτα και αψέκαστα από τη λεμονιά τους στον κήπο (απόδειξη της αψέκαστης και αθώας παραγωγής, το παράξενο λεμονάκι της φωτογραφίας)

Όπερ και η ευκαιρία για το μαγειρικό έπος «Μας αρέσουν τα ξινά» το οποίο και θα δούμε σε πόσα μέρη θα ολοκληρωθεί.

Λεμονάδα η δροσέρη

Μέρος Α’: Λεμονάδα η δροσερή

Το έργο είναι εύκολο. Όσο χυμό λεμόνι, τόση ζάχαρη (λευκή ή καστανή ό,τι προτιμάτε) συν ξύσμα από ένα λεμόνι. (update: το όσο-όσο σε μεζούρες, όχι σε βάρος, μην μου μπερδευτείτε και δεν πίνεται μετά! Αν μία κούπα ο χυμός, τότε μία κούπα και η ζάχαρη)

Τα βάζουμε στην κατσαρόλα, τα βράζουμε για κανά δεκάλεπτο (μέχρι να δέσει σαν ελαφρύ σιρόπι), το αφήνουμε να κρυώσει και μετά σε μπουκάλι/βάζο γυάλινο και στο ψυγείο.

Όποτε θέλετε να πιείτε ένα ποτήρι λεμονάδα δροσερή, ή αν σας έρθει κόσμος ιδρωμένος σπίτι και θέλετε να τον ξεδιψάσετε όπως στις αμερικάνικες ταινίες, σε ένα ποτήρι βάζετε παγάκια, 1/3 του ποτηριού από το λεμονάτο σιρόπι και συμπληρώνετε νερό.

Hints & Tips

• Επειδή είμαι ξινός άνθρωπος, εγώ βάζω μισό μέρος ζάχαρη αντί για ένα.
• Αν αντί για νερό βάλετε σόδα, έχετε υπέροχο αναψυκτικό τύπου λεμονίτα
• Το λεμονάτο σιρόπι πάει υπέροχα με τα πιοτά. Δοκίμασα με βότκα, τεκίλα (λευκή) και φυσικά ρακή. Super ήταν!
• Εννοείται πως τις φλούδες δεν τις πετάτε! Μπορείτε να τις χρησιμοποιήσετε για να φτιάξετε το κρητικό λιμοντσέλο που μας έστειλε ο Παναγιώτης ή για ένα από τα επόμενα μέρη του «έπους»

Αυτό το Post είχε και «ιστορικά» στοιχεία γιατί η συνταγή ήτο μια σειρά. Μην καλομαθαίνετε!