Πιστόνια μου καλησπέρα. Για να ξεκινήσει καλά ο χρόνος και επειδή το τραβάει η εποχή,το τζάκι και τα τσίπουρα, σήμερα θα ασχοληθούμε με τα λουκάνικα. Αφού πούμε κάποια εισαγωγικά πραγματάκια, θα παρουσιάσω αυτά που έφτιαξα πρίν καναδυό βδομάδες – και βγήκαν μούρλια.
Γλυκά μου παιδιά. Ξέρω ότι τώρα τις γιορτές θα μαζεύεστε στα σπίτια, θα τρώτε, θα πίνετε, θα ξανατρώτε και θα ξαναπίνετε και στο τέλος θα πέφτετε ξεροί για ύπνο. Ξέρω ότι θα καταφέρετε να ξυπνήσετε όλη η οικογένεια μαζί, γιατί όχι και οι φίλοι, έστω κανά δυο φορές μες τις γιορτές – πράγμα μάλλον σπάνιο τον υπόλοιπο καιρό. Και ξέρω ότι έτσι όπως θα είναι το σπίτι ζεστό, ασφαλές και γιορτινό θα σας άρεσε να τρώγατε όλοι μαζί πρωϊνό.
Τελευταία παρακολουθώ μία εκπομπή στο BBC που λέγεται Simple Cooking με τον Nigel Slater‘s (που χρειάζεται καινούριο website). Είναι ένας πολύ γνωστός σεφ και πολύ συμπαθητικός. Ο λόγος που ξεκίνησα να την παρακολουθώ ήταν οι καταπληκτικοί τίτλοι. Θέλω να φτιάξω ένα γλυκό για τους τύπους που σκεφτήκανε την ιδέα να έχουν τους τίτλους των συνταγών και των επεισοδίων πάνω σε πακέτα φαγητών. Είναι γλύκα!
Κάτι συμβαίνει με το Λονδίνο το Νοέμβριο που με κάνει να ονειρεύομαι ζεστές σούπες και κουλούριασμα στον καναπέ φορώντας χοντρές κάλτσες. Δεν είναι τόσο το κρύο – που χειροτερεύει το Δεκέμβριο και το Γενάρη. Είναι μάλλον η μυρωδιά του κρύου που έρχεται στον αέρα. Περίπου σαν την υπόσχεση του χειμώνα.
Ανέβασα τη φωτογραφία στο Google+ και ο Στράτος ζήτησε τη συνταγή. Δηλαδή με απείλησε ότι θα του έρθει ντουβρουτζάς μόνο από τη φωτογραφία οπότε καλά θα κάνω να δώσω και τη συνταγή. Εντάξει. Όλα για τους φίλους.
Γεια σου “θεία” Σοφία!
Σου στέλνω τη φωτογραφία μόνο και μόνο για να υπάρχουν στην ιστορία πειστήριο ότι όντως, εγώ, η ακαμάτρα κόρη, έφτιαξα κάποτε ροξάκια!
Η φωτογραφία δεν είναι καλή, δε θα πω όμως το ίδιο για τα ροξάκια που είναι πεντανόστιμα!
Πάντα ονειρευόταν να γίνει νυφούλα
Έχετε ποτέ ξυπνήσει μια ωραία πρωϊα με τους σιελογόνους αδένες σας σε υπερδιέγερση να φωνάζουν με αγωνία κάτι; Τι λέω, φυσικά και το χετε πάθει. Ε εγώ σήμερα ξύπνησα με τη λέξη «Μπέϊκον» να πάλλεται με χρυσά γράμματα σε ένα μαύρο φόντο μέσα στο μυαλό μου. Ναι αλλά δεν έχω μπέϊκον σπίτι. Οπότε τι κάνουμε; Ε θα φτιάξουμε! Ναι, δεν είναι δύσκολο (τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος της διαδικασίας). Ξεκινάμε;
Αφού έχουμε εξηγήσει τα πέρι επιμόλυνσης ας δούμε τώρα τι σημαίνει το Κ στο ακρωνύμιο μας (e-ΚΨΜ).
Είναι πολύ σημαντικό να διατηρούμε την κουζίνα καθαρή αλλά αυτό δεν είναι δα και κρατικό μυστικό, το ξέρουμε ήδη (για κρατικά μυστικά που έχουν διαρρεύσει στο Wikileaks :P). Τι εννοούμε όμως όταν λέμε “καθαριότητα στην κουζίνα”;
Τα χω τάξει άπειρες φορές, το ξέρω.
Αυτό το Σαββατοκύριακο όμως ήμουν οργανωμένη. Είχα αγοράσει τα σωστά υλικά, είχα το χρόνο, είχα την κάμερα, είχα το τρίποδο, γενικά το καλό σύμπαν συνομώτησε για να φτιάξω ροξάκια, να τα καταβροχθίσω (καλά όχι και όλα) και να μείνετε εσείς με το βίντεο. Από το τίποτα όμως…
Εδώ και περίπου δύο σεζόν στη Βρετανία παρακολουθώ μετά μανίας τη Lorraine Pascale και τις εκπομπές της στο BBC. Baking Made Easy και Home Cooking Made Easy.
Η Lorraine είναι πρώην μοντέλο που μετά από πολύ ψάξιμο σήκωσε τα μανίκια της, έκανε σεμινάρια και σπουδές και σήμερα είναι σεφ. Στην πρώτη της εκπομπή μιλούσε κυρίως για ψήσιμο στο φούρνο με έμφαση στα γλυκά και τις ζύμες ενώ στην πιο πρόσφατη εκπομπή έχει πιάσει το φαγητό.
Φαίνεται ότι έχει πέσει ένας πανικός με τη δίαιτα Dukan, όχι μόνο εδώ στη Βρετανία (μας έχουν πρήξει με τα πόσα κιλά έχασε η μαμά της Αικατερίνης – καλέ της καινούριας πριγκηποπούλας!) αλλά και στην Ελλάδα. Σκέφτηκα να σας φτιάξω κάτι διαφορετικό – π.χ. έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα συνταγή για muffins αλλά στη σελίδα μας στο facebook μόλις το πρότεινα έπεσε κραυγή αγωνίας για τη γαλέτα. Μιλάμε έχετε μεγάλο πόνο.
Από ότι μαθαίνω λοιπόν από τους φίλους στο facebook (και στο twitter) ετούτη η γαλέττα σας βγαίνει τα χάλια της, σας κολλάει, σας παιδεύει. Ήρθα με την έρευνα μου και τις φωτογραφίες μου.
Αγαπητά μου παιδιά, ξέρω είμαι κοπανατζής και δε γράφω συχνά, αλλά τώρα που θα πέσει η θερμοκρασία και θα είναι πάλι καιρός για παστά, λουκάνικα κλπ θα επανέλθω.
Η σημερινή μας γαστριμαργική κόλαση, μας πάει μια βόλτα στην μισητή για πολλούς Αμερική, και τα άκρως καπιταλιστικά μπέργκερ της. Αναγνωρίζω ότι αν ήμουν γραμμένος σε συγκεκριμένες νεολαίες αυτή η συνταγή ίσως να αποτελούσε αφορμή για ατιμωτική διαγραφή και ίσως ομαδικό φατούρο με διπλωμένα τεύχη εφημερίδας, αλλά δεν είμαι οπότε…
Μετά από το παλαιότερο σουξε με το τί πρέπει να περιέχει το ψυγείο φτάνουμε και στην κατάψυξη.
Η κατάψυξη είναι ΦΙΛΗ ΜΑΣ. Μην ακούτε τη μάνα σας. Όταν έχουμε δουλειές, όταν τρέχουμε, όταν είμαστε ξεχασιάριδες ή όταν είμαστε ανεπίδεκτοι πάντα θα μας σώσει η κατάψυξη. Πέταξα πολύ φρέσκο φασολάκι για να το μάθω αυτό. Learn from my fail.
Έτσι γίνεται στην Αταλάντη, ειδικά όταν η Μαμά Δέσποινα και η Μαίρη πάνε στη Γιορτή Κρασιού και Ελιάς και πετυχαίνουν τον Παναγιώτη Λάλεζα.
Πριν από λίγε μέρες έγινε η ετήσια Γιορτή Κρασιού και Ελιάς στην Αταλάντη, και ο Παναγιώτης Λάλεζας ήρθε να τραγουδήσει.
Μια και δυο, τσακώνει και τη Μαίρη η Μαμά Δέσποινα και πάνε να αγκαλιάσουνε και να δώσουν δυο σβουρηχτά φιλιά (καλά εντάξει ψέμματα, δυο χειραψίες) στον Παναγιώτη το Λάλεζα. Του είπανε κι ευχαριστώ που μας βοήθησε στο Digital Scullery και μας άφησε να χρησιμοποιήσουμε την ερμηνεία του στο βίντεο. Και τον καθησυχάνε ότι ήταν σούπερ όμορφος για φωτογραφία και δεν έπρεπε να ανησυχεί για την αξυρισιά. Κουτσομπολιό της Μαμάς Δέσποινας: Ο Λάλεζας είναι και πολύ ευχάριστος και πολύ ευγενικός. Ε μπράβο του λοιπόν.
Ήταν που λες ένα ζεστό Αυγουστιάτικο απόγευμα. Η Αθηνά (@athensbynite) με ξελίγωσε λέγοντας στο twitter ότι τρώει κάτι φρυγανιστά ψωμάκια με τυρί και μαρμελάδα κόκκων πιπεριού.
Όπα! σκέφτηκα, σέρνεται τέτοια συνταγή κι εγώ δεν την ξέρω; Ζητάω από την Αθηνά (που ήταν στην Αθήνα) και τάκα-τάκα, τα πλήκτρα όχι τα τακουνάκια, μου λέει σε 3 twits τη συνταγή. 3 twits! τόσο εύκολο.