Εδώ και περίπου δύο σεζόν στη Βρετανία παρακολουθώ μετά μανίας τη Lorraine Pascale και τις εκπομπές της στο BBC. Baking Made Easy και Home Cooking Made Easy.
Η Lorraine είναι πρώην μοντέλο που μετά από πολύ ψάξιμο σήκωσε τα μανίκια της, έκανε σεμινάρια και σπουδές και σήμερα είναι σεφ. Στην πρώτη της εκπομπή μιλούσε κυρίως για ψήσιμο στο φούρνο με έμφαση στα γλυκά και τις ζύμες ενώ στην πιο πρόσφατη εκπομπή έχει πιάσει το φαγητό.
For about two seasons now I have been watching Lorraine Pascale and her BBC programmes. Baking Made Easy and Home Cooking Made Easy.
Lorraine is an ex model and after a few jobs here and there she got busy, went to some seminars, studied and today she is a chef. Her first programme was mainly about baking, particularly desserts and pastry. Her second programme is all about food in general.
Δεν είναι αναγκαίο να γράψω πολλά σήμερα, το κείμενο του k.k.moiris με τις παλιές γεύσεις (και μυρωδιές) είναι από τις πιο απόλυτες καταγραφές του τί σημαίνει φαγητό (και κάποια άλλα πράγματα)
Σύκα. Πολλά. Οι συκιές ήταν εχθροί μας, όποιος προλάβαινε τρυγούσε. Πόσα να φας; τέσσερα, πέντε, έξη; τα άλλα στην τσέπη -που κόλλαγε μετά- για το σπίτι, τότε δεν ξέραμε τι μπορεί να σημαίνει το take no prisoners.
Μούρα στο στόμα, στο χώμα, βαμμένα χείλια, βαμμένα χέρια, βαμμένα παντελόνια και μπλούζες, η σκιά της μουριάς πάντα μύριζε αλλιώς. Απαγορευμένα, συνήθως. Κλέβαμε μούρα απ΄τις ξένες. Μόνο. Από τότε εμπεδώσαμε ότι το ξένο είναι πιο καλό. Κι ας σε βάφει, ανεξίτηλα πολλές φορές.
Ψωμί με θρεψίνη. Μια μέρα Αυγούστου την σκότωσε εν ψυχρώ η μερέντα. Γυναίκες….πφφ….
Στο Indiblog το καλό μας το παιδί ο indictos έχει χωλοσκάσει με τα al dente μακαρόνια που δεν μπορεί να τα φάει με τίποτα!
δεν με χέζετε λέω εγώ…
…με τις γκουρμεδιές σας και τα Al dente μακαρόνια σας.
Τα άβραστα τα μακαρόνια απλά δεν τρώγονται!
Και να μην ΜΕ πει κανένας ότι είναι θέμα συνήθειας.
Το Digital Scullery από ηθικής άποψη δε μπορεί τα πολύ τα γκουρμέ αλλά στο μακαρόνι δεν έχουμε παγιωμένη άποψη.
Εσύ τί λες καλό μου τέκνο; Τρώγεται το άβραστο ή σου κάθεται στο στομάχι;
Ρίξτε μια ματιά σε μία πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση από το blog «Να το φάω;» που παρουσιάζει μια λίστα από δικαιώματα όταν τρώτε έξω.
Πολύ χρήσιμο, ειδικά τώρα στις διακοπές.
Είτε είσαι διακοπές είτε όχι, όταν τρως έξω υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να προσέχεις αλλά που έχεις δικαίωμα να ζητήσεις. Σύμφωνα λοιπόν με την Ένωση Καταναλωτών ΕΚΠΟΙΖΩ έχε αυτά υπόψη σου όταν τρως έξω:1. Να ζητάς τον τιμοκατάλογο του μαγαζιού, που άλλωστε είναι υποχρεωμένοι να έχουν έναν ανά δύο τραπέζια.2. Οι τιμές διαμορφώνονται ελεύθερα με βάση το νόμο του ελεύθερου ανταγωνισμού που λειτουργεί στην αγορά.3. Οι τιμοκατάλογοι πρέπει να είναι γραμμένοι υποχρεωτικά στην Ελληνική γλώσσα και προαιρετικά σε κάποια άλλη.
Αν θέλετε δείτε και το υπόλοιπο blog, παρουσιάζει ενδιαφέροντα πράγματα.
Φωτογραφία: Restaurant traditionnel Victor Montes (Plaza Nueva à Bilbao) by Jean-Pierre Dalbéra
Το Σάββατο πήγαμε μια βόλτα στη Borough Market του Λονδίνου, μία καταπληκτική αγορά φαγητού.
Πριν από κάποια χρόνια ήταν κάπως σαν τη Λαχαναγορά που λέμε στην Αθήνα, δηλαδή αγορά χονδρικής. Τα τελευταία χρόνια ανακαινίστηκε και μετατράπηκε σε αγορά λιανικής για ανθρώπους που έχουν οργανικά προϊόντα ή για artisans – έτσι τους λένε – του φαγητού. Συχνά διοργανώνουν εργαστήρια και δρώμενα γύρω από το φαγητό.
Αν βρεθείτε στο Λονδίνο και σας αρέσει το φαγητό αξίζει σίγουρα μια βόλτα. Έχετε και ρευστό μαζί σας γιατί δεν τη γλιτώνετε, σίγουρα θα αγοράσετε πράγματα.
Οι μυρωδιές και οι εικόνες είναι πραγματικά καταπληκτικές αλλά οι άνθρωποι είναι το καλύτερο χαρακτηριστικό. Σου πιάνουν την κουβέντα, σου εξηγούν, σε προσκαλούν να βγείτε φωτογραφίες, σου λένε τί κρασί να πάρεις ή με τί να συνοδεύσεις αυτό που αγόρασες.
Δείτε και το website της αγοράς για να μάθετε περισσότερα.
Ορίστε μερικές φωτογραφίες (έχουμε και το πλήρες σετ στο flickr)
Η είσοδος ανακαινίζεται
Μέσα στην αγορά
Ο χάρτης της αγοράς (φοβερός;)
Λαχανικούλια
Απίστευτα πολλά μανιτάρια που σίγουρα δεν τα ξέραμε όλα
κι αυτά μανιτάρια είναι!
Η ουρά για το Hobbs. Λένε ότι κάνει φοβερά σάντουιτς
Φρουτένια γιαουρτάκια
Parmigiano-Reggiano. Αγοράσαμε. Το εξαφανίσαμε σε χρόνο dt
Une Normande à Londres - μπορεί να πήραμε και σαράντα τυριά (εντάξει πήραμε τρία)
το λένε μεθυσμένο τυρί
Η Θάλεια και ο Μανώλης του Oliveology (περισσότερα σε επόμενη ανάρτηση)
Στο Cinnamon Tree Bakery, κρατάω ένα σακουλάκι με το καταπληκτικό σοκολατοέδεσμα τους
To Greek Food Blogs πάει μια βόλτα ΘεσσαΛονίκη (έτσι, λέγεται, με βαρύ το Λ).
Αύριο που ειναι η μέρα της μανούλας ίσως είναι καλό να της κάνετε κανένα δώρο από τα χεράκια σας.
Κατά προτίμηση φαγητό γιατί οι μανούλες έχουν υποφέρει πολύ στα χέρια των παιδιών (Βλέπε: «Δε το τρώωωωωωωωωωωω» χτυπώντας πόδια και χέρια σα νευρόσπαστα)
Ορίστε λοιπόν μερικές από τις συνταγές μας, ότι πρέπει για την περίσταση. Και εύκολες και εντυπωσιακές.
Χτες που λέτε, την ώρα που μαγείρευα τον αρακά, στην τηλεόραση έπαιζε MasterChef (Βρετανία πάντα).
Είναι κει κάτι διαγωνιζόμενοι που ιδρώνουν καθώς εμφανίζονται, πριν οι κριτές ανοίξουν την τεράστια στοματάρα τους και τους πουν αν θα ζήσουν ή αν θα πεθάνουν. Continue reading
Τα καλά παιδιά στον Pathfinder μόλις ξεκίνησαν μια καινούρια προσπάθεια με φαγητο-βίντεο.
Τα πρώτα ασχολούνται με την ιστορία του καφέ.
Μη τα ρωτάς πώς έγινε το μαγικό, πάντως έγινε και βρέθηκα κι εγώ στην Αθήνα μαζί με τη Μαμά Δέσποινα και πήγαμε στην κοπή της πίτας από τις Συνταγές της Παρέας.
Θες τα κουτσομπολιά; Enter. Continue reading
Από το εξαιρετικό xkcd
Ένα μούσι μεγαλώνει στο Μπρούκλιν.
Είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα – κατά το ‘Ενα Δέντρο Μεγαλώνει στο Μπρούκλιν – όταν είδα αυτό το καταπληκτικό βίντεο για τη σοκολάτα των αδελφών Μαστ.
Η Artanis γράφει από τη Νέα Ζηλανδία όπου ζει με την οικογένεια της.
Έχει ένα πολύ ενδιαφέρον blog όπου γράφει για τη ζωή στη Νέα Ζηλανδία, τα ταξίδια της οικογένειας και τις ασχολίες της.
Τα Τούρκικα εστιατόρια στο Λονδίνο είναι πολλά και διαφόρων κατηγοριών. Από το κεμπαμπτζίδικο στη γωνία μέχρι κανονικά ρεστοράν.
Ανακαλύψαμε ένα ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ εστιατόριο τις προάλλες, το Gökyüzü.