Λούτζα

20131222_105127

Η περίοδος πριν τα Χριστούγεννα, στα νησιά των Κυκλάδων (χαιρετίσματα στην όμορφη Νάξο και στ’Απεράθου -από όπου και κατάγομαι και ηγαπώ σφόδρα έστω και αν δεν πηγαίνω συχνά) και στην Κρήτη, ήταν παραδοσιακά η εποχή για τα χοιροσφάγια.

Κοινώς, οι οικογένειες παίρναν το γουρουνάκι τους, το έσφαζαν και από αυτό έφτιαχναν μύριες όσες λιχουδιές, από πηχτή και λουκάνικα μέχρι απάκια και λούτζες.

Για αυτό λοιπόν τις μέρες αυτές, όταν οι άλλοι φτιάχνουν μελομακάρονα και κουραμπιέδες, ο άντρας ο σωστός, ο πρόστυχος, ο πρωτόγονος, φτιάχνει παστά και καπνιστά.

Σήμερα λοιπόν θα φτιάξουμε λούτζα.
Continue reading

Το απίστευτο φασόλι

Σχεδόν Boston Baked Beans

Σχεδόν Boston Baked Beans

Λοιπόν άκου να δεις, με έχεις κόψει ότι τρώω μόνο κρέας, πίνω τον άμπακο και συνεννοούμαι με αγκωνιές. Εν μέρει έχεις δίκιο. Εκτός από κρέατα όμως τρώμε και άλλα πράγματα, άμα είναι νόστιμα αμαλαχειναουμ και τα λοιπά και τα λοιπά. Για αυτό εδώ θα σου δείξω πως να φτιάξεις αυτό που μόλις έφαγα *μπερπ* και τώρα κάνω το τσιγάρο μετά.
Continue reading

Σπιτικά λουκάνικα (2 είδη)

Πιστόνια μου καλησπέρα. Για να ξεκινήσει καλά ο χρόνος και επειδή το τραβάει η εποχή,το τζάκι και τα τσίπουρα, σήμερα θα ασχοληθούμε με τα λουκάνικα. Αφού πούμε κάποια εισαγωγικά πραγματάκια, θα παρουσιάσω αυτά που έφτιαξα πρίν καναδυό βδομάδες – και βγήκαν μούρλια.

Continue reading

Μπέϊκον – σε φάσεις

Πάντα ονειρευόταν να γίνει νυφούλα

Πάντα ονειρευόταν να γίνει νυφούλα

Έχετε ποτέ ξυπνήσει μια ωραία πρωϊα με τους σιελογόνους αδένες σας σε υπερδιέγερση να φωνάζουν με αγωνία κάτι; Τι λέω, φυσικά και το χετε πάθει. Ε εγώ σήμερα ξύπνησα με τη λέξη «Μπέϊκον» να πάλλεται με χρυσά γράμματα σε ένα μαύρο φόντο μέσα στο μυαλό μου. Ναι αλλά δεν έχω μπέϊκον σπίτι. Οπότε τι κάνουμε; Ε θα φτιάξουμε! Ναι, δεν είναι δύσκολο (τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος της διαδικασίας). Ξεκινάμε;

Continue reading

Και λίγο Αμέρικα : Μπέργκερ

Το αγαπημένο μου μπεργκέρι

See the English version of this post

Αγαπητά μου παιδιά, ξέρω είμαι κοπανατζής και δε γράφω συχνά, αλλά τώρα που θα πέσει η θερμοκρασία και θα είναι πάλι καιρός για παστά, λουκάνικα κλπ θα επανέλθω.

Η σημερινή μας γαστριμαργική κόλαση, μας πάει μια βόλτα στην μισητή για πολλούς Αμερική, και τα άκρως καπιταλιστικά μπέργκερ της. Αναγνωρίζω ότι αν ήμουν γραμμένος σε συγκεκριμένες νεολαίες αυτή η συνταγή ίσως να αποτελούσε αφορμή για ατιμωτική διαγραφή και ίσως ομαδικό φατούρο με διπλωμένα τεύχη εφημερίδας, αλλά δεν είμαι οπότε…

Continue reading

Σπιτικό ταμπάσκο – Η ανάσα της κόλασης

Αγαπημένα μου παιδιά. Έλειψα αρκετό καιρό, το ξέρω, αλλά τι να κάνουμε, έχουμε και δουλειές. Φανταστείτε είχα να φτιάξω μπύρα από τον Οκτώβρη και κατάφερα σήμερα μόλις να βάλω την καινούρια. Το μενού σήμερα περιλαμβάνει σπιτικό ταμπάσκο, με κατά το ήμισυ σπιτικές πιπεριές και μια ενδιαφέρουσα γευστική παραλλαγή Continue reading

Πικαλίλι, για συνοδευτικό

Σήμερα το μαγαζί κερνάει συνοδευτικό, πικλαρισμένα λαχανικά σε μυστήρια σαλτσούλα. Προέλευση αγγλο-ινδική. Πρώτη φορά το έφτιαξα σήμερα το πράμα και από μια πρώτη δοκιμή φαίνεται εξαιρετικό. Continue reading

Παστουρμάς ο γκουρμεδοφονέας

pastoyrmas

Αγαπημένα μου παιδιά, η θεία Σοφία με κάλεσε εδώ πέρα όχι για να χαϊδέψω ωτία (έτσι λένε τα αυτιά στο χωριό της), ούτε για να φτιάξω κονφί αχινού με μαρμελάδα φυκιών και αμελέτητα Νορβηγικού κάστορα φυμέ.
Με κάλεσε γιατί είμαι αγόρι μερακλίδικο, κοιλιόδουλος, πότης και μεζεκλής.

Για αυτό λοιπόν και λίγο πριν τις γιορτές των Σατουρναλίων, έρχομαι να προσφέρω μια κλασσική συνταγή για ένα αλλαντικό που οι περισσότεροι γουστάρουν πολύ, αλλά έως τώρα νόμιζαν πως είναι δύσκολο να φτιάξεις,τον παστουρμά..  Continue reading

Κοντοσούβλι μερακλίδικο και νταβραντισμένο

Καλησπεράω και επίσημα το πόπολο από άλλον έναν σεπτό ιστότοπο . Θέλω να ευχαριστήσω τη Θεία Σοφία για τη φιλοξενία, τη μάνα μου για τα μπιρμπιλωτά μου μάτια, τον πατέρα μου για την τάση προς λαιμαργία και τον Μαρκήσιο ΝτεΣαντ (που έχουμε και μαζί γενέθλια) για τη ροπή μου προς την σεξουαλική αμετροέπεια.

Το πρώτο μου πόνημα εδώ μέσανε, είναι ένα κοντοσούβλιο που φτιάχνω με τα φιλαράκια μου όποτε μου κουβαλιούνται σπίτι και πεινάνε. Δηλαδή κάθε τρεις και λίγο τα ταίζω τα παλιομοσκάρια αλλά περνάμε καλά οπότε ουδέν κακόν και τα λοιπά.

Continue reading