Αποφάσισα ότι που και που πρέπει να μοιράζομαι μαζί σας τα περίεργα προϊόντα του Λονδίνου – και είναι πολλά τα άτιμα.
Αν σε ενδιαφέρει να μάθεις συνταγές από όλο τον κόσμο και να δουλέψεις με περίεργα υλικά το Λονδίνο είναι τουλάχιστον ο Παράδεισος. Είναι τόσο μεγάλη πόλη και έχει τόσες πολλές εθνικότητες και κουλτούρες που βρίσκεις και υλικά που δεν ήξερες ότι υπάρχουν.
Και μερικά που ήξερες… αλλά νόμιζες ότι δεν θα τα βρεις.
Στο μαγαζάκι της γειτονιάς βρήκα μερικά ενδιαφέροντα δείγματα.
Σαλεπάκι. Μιλάμε κόντεψα να βάλω τα κλάμματα. Αρέσει πολύ στο μπαμπά μου που έχω να τον δω πάνω από χρόνο και τον θυμάμαι ζέστα κατακαλόκαιρο να μου λέει «να ‘χαμε ένα σαλεπάκι». Είχε σοκαριστεί όταν του είχα πει ότι δεν είχα πιει ποτέ.
UPDATE: Μας έσωσε ο Αγγελής. Αντιγράφω από το σχόλιο του.
Όσο για το σαλέπι σε σακουλάκι, είναι συνήθως ένα μίγμα σκόνης, που προσθέτεις γάλα και το βράζεις. Δεν είναι της ποιότητας που αρμόζει σε αυτό το εξαιρετικά δυναμωτικό ρόφημα, μιας και έχει ελάχιστη ποσότητα (μπορεί και μόνο εσάνς) από τη γνήσια σκόνη, που οφείλει να προέρχεται από τη ρίζα ενός συγκερκριμένου είδους ορχιδέας!
Στα αριστερά είναι Dolmalik Biber και στα δεξιά Dolmalik Patlican – δηλαδής (κι ελπίζω ότι το δούλεψα καλά το Google Translate, αλλιώς να μας πει ο Αγγελής από την Πόλη) έχουμε κολοκυθοανθό και μελιτζάνα.
UPDATE: Ο Αγγελής έκανε το θαύμα του. Αντιγράφω από το σχόλιο του:
Έχουμε και λέμε, τα σακουλάκια με τα αποξηραμένα ζαρζαβατικά είναι πιπεριές (biber) και μελιτζάνες (patlican) για γέμισμα (dolmalik).
Είναι μια τρομερή πατέντα που κι εγώ για πρώτη φορά είδα στην Πόλη, αν και αργότερα πήρε το μάτι μου και στα μπαχαρατζίδικα της Ευρυπίδου. Μιλάω για αποξηραμένες μελιτζάνες και πιπεριές (αδειασμένες από την ψίχα και τα σποράκια τους), περασμένες σε ένα σχοινάκι, που μοιάζει με ένα όμορφο κολιεδάκι!
Η διαδικασία του μαγειρέματος ξεκινά με το μούσκεμα σε ζεστό νερό, ώστε να μαλακώσουν και να πάρουν περίπου το αρχικό τους μέγεθος. Μετά, τις γεμίζεις όπως θα έκανες αν ήταν φρέσκες.
Του κουβεντιάζαμε χτες με τον Just Another Gone Off στο twitter και ιδού τα αποδεικτικά. Φύλλα σε πλαστικό σακουλάκι για γιαπράκια.
Μα είστε πολύ οργανωμένοι εσείς στη πρωτεύουσα! Και φύλλα έτοιμα; Πότε θα μας κάνεις σαρμαδάκια λοιπόν Σοφία;
Μαύρη αλήθεια. Δεν ξέρω να τυλίγω. Μου ταξε ο JustAnotheGoneOff ότι θα μου στείλει βίντεο.
Χαχαχα, είδατε πόσο μπροστά είναι οι Τούρκοι στις εξαγωγές; Από την άλλη όμως βδομάδα το βίντεο.
όποτε σε βολέψει!
Να που έγινα κι ο «Αγγελής από την Πόλη»! Τί πλάκα:)
Σελάμ σε όλους, λοιπόν!
Έχουμε και λέμε, τα σακουλάκια με τα αποξηραμένα ζαρζαβατικά είναι πιπεριές (biber) και μελιτζάνες (patlican) για γέμισμα (dolmalik).
Είναι μια τρομερή πατέντα που κι εγώ για πρώτη φορά είδα στην Πόλη, αν και αργότερα πήρε το μάτι μου και στα μπαχαρατζίδικα της Ευρυπίδου. Μιλάω για αποξηραμένες μελιτζάνες και πιπεριές (αδειασμένες από την ψίχα και τα σποράκια τους), περασμένες σε ένα σχοινάκι, που μοιάζει με ένα όμορφο κολιεδάκι!
Η διαδικασία του μαγειρέματος ξεκινά με το μούσκεμα σε ζεστό νερό, ώστε να μαλακώσουν και να πάρουν περίπου το αρχικό τους μέγεθος. Μετά, τις γεμίζεις όπως θα έκανες αν ήταν φρέσκες.
Συνήθως, δίπλα τους επίσης κρέμονται αποξηραμένες κόκκινες πιπερίτσες -τύπου τσίλι- αλλά και..μπάμιες!! Ειδικά οι μπάμιες, έτσι μικρούλες που είναι, πραγματικά μπορείς να τις φορέσεις σε 2-3 σειρές γύρω από το λαιμό σου για περιδέραιο!! Ένα τέτοιο κολιέ, βγάζει ίσα με 4 πιατάκια φαγητού.
Αυτός ο τρόπος συντήρησης είναι χρήσιμος για το χειμώνα, που η φύση είναι σε νάρκη.
Όσο για το σαλέπι σε σακουλάκι, είναι συνήθως ένα μίγμα σκόνης, που προσθέτεις γάλα και το βράζεις. Δεν είναι της ποιότητας που αρμόζει σε αυτό το εξαιρετικά δυναμωτικό ρόφημα, μιας και έχει ελάχιστη ποσότητα (μπορεί και μόνο εσάνς) από τη γνήσια σκόνη, που οφείλει να προέρχεται από τη ρίζα ενός συγκερκριμένου είδους ορχιδέας!
Αν θέλεις το αυθεντικό σκονάκι, όταν μου έρθεις στην Πόλη (άντε για!), θα σε πάω σε έναν γνωστό χονδρέμπορο σαλεπιού (άλλη ποίτητα για ρόφημα, άλλη για μαστιχωτό παγωτό τύπου Καχραμάν Μαράς), ο οποίος μου δίνει και μικρές ποσότητες χαριστικά. Το κιλό κοστίζει 120-160 λίρες (60-80 ευρώ). Όπως και τα προηγούμενα, τα κομματάκια της ορχιδέας περνάνε σε ένα σχοινάκι και αποξηραίνονται. Μετά τα τρίβουν και..βουαλά! Ο μπαμπάκας σου θα το απολάμβανε!
Σόρρυ για το «σεντόνι», αλλά μιας και με ρώτησες:)
ΜΠΡΑΒΟ ΜΠΡΑΒΟ! έκανα update και την ανάρτηση!