Συνεχίζουμε την ωδή στα ξινά με το γλυκό το σωστό, το γλυκό το σοροπάτο, το γλυκό της συμπεθέρας, της γιαγιάς, της θειάς, το κέρασμα του προξενιού και της απογευματινής υπογλυκαιμίας.

Μέρος Β’ λοιπόν: Λεμονάκι φλούδα του κουταλιού

Το έργο αυτή τη φορά δεν είναι να το πεις δύσκολο, αλλά θέλει το χρόνο του, την έννοια του και τα βήματά του. Ουσιαστικά, ολοκληρώνεται σε 3 φάσεις

Ready, Steady, Go! (με πολλές φωτογραφίες αυτή τη φορά)

Φάση 1

Λαμβάνω τα λεμονάκια τα μυρώδατα τα αψέκαστα και ακέρωτα, ας πούμε ότι είναι 1 κιλό, τα πλένω, τα στεγνώνω και μετά στον τρίφτη παίρνω το ξύσμα τους. Το κίτρινο μόνο, το άσπρο το θέμε!

Βάζω το ξύσμα σε ένα σακουλάκι και το βάζω στην κατάψυξη να έχω έτοιμο ξύσμα όποτε χρειάζεται.

Τα ξυσμένα λεμονάκια, τα καθαρίζω όπως όταν καθαρίζουμε πορτοκάλι, έτσι ώστε να πάρω τη φλούδα τους σε φέτες.

Κάθε φετάκι φλούδας το κάνω ρολό και το περνάω σε μια οδοντογλυφίδα για να σταθεί. Τις ρολαρισμένες φλούδες τις βάζω σε λεκάνη με νερό για 24 ώρες όπου και τους αλλάζω νερό γύρω στις 5 φορές.

Σε αυτό το σημείο παίρνω τη σάρκα του λεμονιού, την κόβω σε κομμάτια, παίρνω ένα κομμάτι, του βάζω αλάτι, το τρώω και τσούζω και καμια ρακούλα για να πάει καλά το γλυκό. Όση σάρκα απομείνει από τη ρακοποσία την περνάω στο Multi, τη σουρώνω, φτιάχνω ένα μπουκάλι από τη λεμονάδα τη δροσερή και όσος λεμονοχυμός απομείνει τον βάζω σε παγοκυψέλες στο ψυγείο.

Φάση 2

Το 24 ωρο πέρασε και οι λεμονόφλουδες ξεπίκρισαν με τα 5-6 μπάνια που τους έκανα.

Σε μια κατσαρόλα βάζω τις φλούδες έτσι όπως είναι περασμένες στις οδοντογλυφίδες με 5 κούπες νερό και τα φήνω να βράσουν μέχρι να μαλακώσουν. Μη γίνουν νιανια, να κρατάνε λίγο.

Αφού μαλακώσουν, τις σουρώνω (κρατάω όμως το νερό που έβρασαν μέσα), τους βγάζω τις οδοντογλυφίδες και θαυμάζω που έχουν κρατήσει ωραίο το σχήμα σε ρολό.

Βάζω το νερό που έβρασαν οι φλούδες πίσω στην κατσαρόλα, προσθέτω 1 κιλό ζάχαρη και ανακατεύω να λιώσει, βάζω και τις φλούδες και βάζω στο μάτι να βράσουν παρέα και να δέσει το σιρόπι μέχρι να κάνει «κόμπο».

Κατεβάζω από τη φωτιά και αφήνω την κατσαρόλα στην άκρη όπως είναι με το γλυκό για ένα 24ωρο.

Φάση 3

Αφού έχω σιχτιρίσει που μπήκα στη διαδικασία να κάνω φλούδα γλυκό βλέποντας ότι το γλυκό στην κατσαρόλα έχει ζαχαρώσει, λέω να του δώσω μια ακόμα ευκαιρία γιατί «λέει» έτσι γίνεται αυτό και ζαχαρώνει.

Βάζω την κατσαρόλα στο μάτι, προσθέτω λίγο ζεστό νερό (μισό ποτήρι περίπου) και ανακατεύεω ελαφρά.

Η ζαχαρωμένη μάζα ξαναγίνεται σιρόπι και παίρνω τα πάνω μου. Το γιορτάζω με μια ρακούλα.

Ρίχνω στην κατσαρόλα 2 κουταλιές της σούπας γλυκόζη και 2 κουταλιές χυμό λεμόνι, ανακατεύω και μόλις το σιρόπι δέσει κατεβάζω.

Κρατάω σε ένα πιατάκι λίγες φλούδες για τη δοκιμή, βάζω το υπόλοιπο γλυκό σε βάζα και αφού κρυώσει καλά στο ψυγείο.

Βάζω ακόμα μια ρακούλα  για να συνοδέψω τη δοκιμή και καμαρώνω το δημιούργημά μου:)

Hints & Tips

1. Το γλυκό απαιτεί χοντρόφλουδο λεμόνι. Αν καταφέρετε να βρείτε και κιτρολέμονο, αφού πανηγυρίσετε και φωνάξετε τους φίλους σας να τα πιείτε με αυτόν τον θεσπέσιο μεζέ, ετοιμάστε τις φλούδες με την ίδια διαδικασία.

2. Το σιρόπι δένει όταν ρίχνοντας μια σταλίτσα πάνω σε ένα πιάτο, αυτό γίνεται στάλα σταθερή, χωρίς να απλώνει.

3. Αν ξεχάσετε να αλλάξετε τα νερά στις φλούδες, οι φλούδες μάλλον δεν έχουν ξεπικρίσει αρκούντως. Αλλά υπάρχει λύση. Στη φάση 2, απλά αλλάξτε δυο νερά στο στάδιο του βρασίματος .

4. Με την ίδια διαδικασία έχω φτιάξει και νερατζάκι του κουταλιού, που κάνει καλό και στα νεφρά:)

5. Πάνω από γιαούρτι, το λεμονάκι είναι παράδεισος!