Τόσα χρόνια που λες στο Λονδίνο, μέσα έξω στα μαγαζάκια έβλεπα μπανάνες και δίπλα άλλες μπανάνες. Στο ένα κιβώτιο φρέσκες στο άλλο μαυριδερές. Μέχρι που γνώρισα τον Τζο που είναι η μαμά του Τσέχα κι ο μπαμπάς του Αιθίοπας (κόπηκες;) και μου εξήγησε περί τίνος πρόκειται.

Το plantain (Musa paradisiaca) είναι κάτι σαν μπανάνα αλλά όχι ακριβώς.

In Marathi, is referred as ‘Rajeli KeLa (राजेळी केळ)’- literally means ‘king-sized banana’ and it is used mostly as vegetable or for preparing fried chips.
(via Wikipedia)

Το τρώμε σε δύο φάσεις του.

• Πράσινη κατάσταση, όταν είναι άγουρο και αλευρώνει ολίγον
• Νια νια (είναι τεχνικός όρος αυτός) και άρα πολύ γλυκό

Στο Λονδίνο κυρίως το βρίσκουμε σε κατάσταση νια νια.

Μπορείς να το κάνεις πουρέ ή να το τηγανίσεις – οπότε τις προάλλες το δοκίμασα.

Το plantain σε κατάσταση νια νια.

Το καθαρίζουμε όπως τη μπανάνα. Έχει εξαιρετική μυρωδιά – κάπως πιο γλυκερή από της μπανάνας.

Το κόβουμε κομματίδια αναλόγως τις ορέξεις μας. Σε αυτό το μέγεθος θα παραμείνει τρυφερό μέσα όταν το τηγανίσουμε. To βάζουμε σε καυτό λάδι και το γυρίζουμε συχνά – δεν χρειάζεται παραπάνω από ένα με δυο λεπτά σύνολο.

Το αποτέλεσμα είναι γλυκερό. Δεν είναι κρατσανιστό. Από μέσα η σάρκα έχει γίνει πιο νιανιά.

Η θεία Σοφία λέει: Δεν θα το επαναλάβω. Παραείναι γλυκερό για τα γούστα μου.