The Real Greek μουσακάς , σουβλάκι και κουτσομπολιά

Chef Alan is funny too!

See the English version of this postΕντάξει, παράλογο; Πήγες κυρά μου στο Λονδίνο για να δεις το σεφ του The Real Greek να φτιάχνει μουσακά; Ναι, εντάξει ξέρω, φτάνει.

Όταν πήρα την πρόσκληση από την ευγενέστατη Megan σκέφτηκα ακριβώς το ίδιο. Παρόλα αυτά θέλω πάντα να μαθαίνω οπότε σκέφτηκα ότι θα ήταν πολύ καλή ευκαιρία να δω αυτό το κλασσικό φαγητό από επαγγελματία σεφ. Δεύτερον, είχα σταματήσει να πηγαίνω στο The Real Greek εδώ και τουλάχιστον τρία χρόνια οπότε με έπιασε η περιέργεια.

Οπότε, ιδού η ιστορία του πώς άλλαξα γνώμη και μερικές σημειώσεις για το μουσακά.

Digital Scullery meets The Real GreekΟ μουσακάς είναι το φαγητό που ο κάθε μάγειρας έχει μια δική του εκδοχή. Οι παλιές νοικοκυρές λέει προτιμούσαν να τους κοπεί το Πετρογκάζ (τί θυμήθηκα πάλι) παρά να μοιραστούν τέτοια συνταγή. Είναι και αυτό που λέμε συνταγή της Κυριακής. Δε γίνεται όλη αυτή η διαδικασία (και όλο το πλύσιμο του τζάτζαλου μάτζαλου που μαζεύεται) στις καθημερινές.

Την Τετάρτη το βράδυ που λέτε πήγα στο Westfield Stratford, ένα καινούριο εμπορικό κέντρο στο Ανατολικό Λονδίνο. Εκεί βρήκα τη γλυκύτατη Megan και τον Tom, τον σεφ Alan (ροκάρει λέμε), τον Χρήστο, Head of Operations στο The Real Greek και την Monika (ταχύτατη και ευγενέστατη). Από bloggers γνώρισα τη Fiona (London Unattached) και τη Giulia  (Mondo Mulia).

Παρακολουθήσαμε που λες τον σεφ (εντάξει, βοηθήσαμε και λίγο, κάναμε και χίλιες ερωτήσεις) να κάνει μουσακά, μία φοβερή σαλάτα με ρόκα και πατζάρι και ταραμοσαλάτα (την οποία δεν τρώω αλλά λατρεύει ο Μανώλης οπότε νταξ, κάτι πήραμε κι από αυτό).

The Real Greek at Westfield (Stratford)Πριν ξεκινήσουμε όμως – και τώρα ήρθε η ώρα του κουτσομπολιού – δεν άντεξα και είπα στον Χρήστο (ελπίζω ευγενικά) ότι πλέον δεν πάω στο The Real Greek ούτε το συστήνω γιατί το σουβλάκι τους ήταν για τα μπάζα (εντάξει, μπορεί να μην είπα «για τα μπάζα» αλλά έξυπνος άνθρωπος είναι, το κατάλαβε). Αντί να μου αναλύσει corporate strategy μας τσάκωσε χαμογελώντας ευγενικά μετά το workshop και πήγαμε στο εστιατόριο πάνω για δείπνο.  (BTW υπάρχουν πολλά εστιατόρια και καφέ στο Westfield Stratford – check em out. Το αγαπημένο μου είναι το The Grind, ο καφές τους είναι πολύ καλός)

Το λοιπόν. Αν είχατε ορκιστεί «ποτέ ξανά» στο The Real Greek σας προτείνω να τους δοκιμάσετε άλλη μία φορά τώρα. Το γνωρίζεις αγαπητέ αναγνώστη ότι δεν είμαι δήθεν μου γκουρμέ (μακριά από μας) κι ότι αν δεν ήμουν ειλικρινής δε θα έγραφα την ανάρτηση. Οπότε, ειλικρινά, give them another try. Ο Χρήστος μπήκε στην εταιρεία πρόσφατα και έφερε μαζί του την εμπειρία του από Ελληνικά εστιατόρια. Σα να μην έφτανε αυτό έφερε και το μπαμπά του (ω, ναι) που έχει μεγάλη εμπειρία από κουζίνα εστιατορίου στην Ελλάδα. Δούλεψε ο τιτανοτεράστιος πατέρας με τον σεφ Alan και την ομάδα για να βελτιώσουν το φαγητό και το βελτίωσαν.

Οι μεζέδες είναι πολύ καλοί. Σερβίρουν φοβερό τζατζίκι και λίγο καυτερούτσικη χτυπητή. Όποιος έχει ζήσει στο εξωτερικό ξέρει πόσο απίστευτα δύσκολο είναι να βρεις αυτά τα απλά πράγματα φτιαγμένα καλά.Ήταν καλά. Σερβίρουν επίσης γίγαντες με το σωστό τρόπο (δηλαδή ΚΡΥΟΥΣ, έλεος με τους αχνιστούς γίγαντες) και από ότι κατάλαβα τους φέρνουν από την Καστοριά (η περιοχή κάνει τους καλύτερους γίγαντες). Θα ήθελα τη μελιτζανοσαλάτα λίγο πιο καπνιστή (ε;) αλλά η υφή ήταν καλή, με κομματάκια μέσα, όχι νιανια (τεχνικός όρος).

Η αποκάλυψη (ειδικά αν το δεις συγκριτικά με το παρελθόν) είναι το σουβλάκι τους. Έχουν αλλάξει εντελώς τον τρόπο που το φτιάχνουν, έχουν κανονική πίτα – ούτε πολύ λαδωμένη, ούτε στεγνή – και καλό κρέας. Έφαγα το χοιρινό κι ήταν μιαμ μιαμ. Σωστή αναλογία τρυφερού κρέατος, λίπους και κρατσανιστού. Ρωτήστε τους πώς το φτιάχνουν. Ως Έλληνες θα σας φανεί λίγο περίεργος ο τρόπος γι’ αυτό φάτε πρώτα και ρωτήστε μετά.

Digital Scullery does the souvlaki test

Η φιλοσοφία του Χρήστου είναι «απλό φαγητό, φτιαγμένο παραδοσιακά». Και από ότι φαίνεται αυτή η φιλοσοφία οδηγεί το νέο μενού και τον τρόπο που λειτουργούν.

Παράδειγμα, ο μουσακάς τους. Δεν ξέρω ποιος πήγε και διέδωσε τη φήμη ότι οι Έλληνες τρώμε αρνίσιο κιμά (Ε Λ Ε Ο Σ) κι όπου πας κοτσάρουν τη μπίχλα πάνω στον μουσακά και το παστίτσιο. ΛΑΘΟΣ. Όπως καταλαβαίνεις παρακολουθούσα τον σεφ ωσάν το γύπα (καημένος άνθρωπος, δεν πληρώνεται αρκετά για να του τα κάνω αυτά). Μόλις είπε «μοσχαρίσιο κιμά» χαλάρωσα.

Digital Scullery meets The Real GreekΟ σεφ έδωσε και μικρές συμβουλές για τη μπεσαμέλ. Μου πήρε ΧΡΟΝΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΑ να κάνω καλή μπεσαμέλ. Το κόλπο (όπως θυμόμαστε κι από το βίντεο με το παστίτσιο) είναι να μην σταματάτε ΠΟΤΕ το ανακάτεμα. Και ο σεφ συμφωνεί. Και είναι και χειροδύναμος πανάθεμα τον γιατί ανακάτευε ασταμάτητα μία τεράστια ποσότητα μπεσαμέλ. Άλλο κόλπο που είχε είναι να προσθέτουμε τα αυγά στο τέλος τέλος αφού έχει κρυώσει λίγο η μπεσαμέλ. Σωστός, πρέπει να το κάνω κι εγώ.

Το άλλο που κάνει είναι ότι βάζει λίγο κανέλα πάνω από τη μπεσαμέλ. Τώρα αυτό εμένα λίγο περίεργο μου φάνηκε – αν και το έφαγα όλο το φαί μου. Εγώ συνήθως τρίβω λίγο σκληρό τυρί αλλά ο σεφ Alan μου είπε ότι αυτό καλύπτει τη γεύση της μπεσαμέλ. Για σωστό το ακούω κι αυτό.

Γενικώς, καταφράφω την εμπειρία ως #win. Πολύ καλές συμβουλές για το μουσακά (δια βίου μάθηση κάνω) και χαίρομαι που μου δόθηκε η ευκαιρία να ξαναδοκιμάσω το The Real Greek.

Α, επίσης. Αν είσαι Έλληνας στο Λονδίνο (σε νιώθω) ΕΧΟΥΝ ΦΡΑΠΕ (τρέχει όλη η κοινότητα ξαφνικά). Ταύτα για να μπορέσεις να πιεις και ένα φραπέ, αλλά αν θες να τον φτιάξεις σπίτι τσάκω και το σχετικό βίντεο.

Να μη στα πολυλογώ ιδού η συνταγή του The Real Greek για το μουσακά. Θα δω μήπως κάνω και κανα βίντεο.

Περισσότερες φωτογραφίες (και το full disclosure όπως πάντα) κάτω από τη συνταγή.

 

Μουσακάς The Real Greek

Υλικά:

Cutting up the moussaka

  • 1.5kg μοσχαρίσιο κιμά
  • 500ml λάδι (αγνό παρθένο ελαιόλαδο)
  • 1kg πατατούλες
  • 1.7kg μελιτζάνες κομμένες σε φέτες του ενός εκατοστού (half inch slices)
  • 15g πουρέ ντομάτας
  • 80ml κόκκινο κρασί
  • 2g γαρύφαλλο (το βγάζετε μόλις ο κιμάς είναι έτοιμος)
  • 8g κανέλα (μισή στον κιμά, μισή στο τέλος)
  • 400g ντομάτες (κονσέρβα ή φρέσκες)
  • 350g  κόκκινο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
  • 15g αλάτι
  • 5g φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Μέθοδος:

Για το μουσακά:

  1. Σε μία μεσαία κατσαρόλα βάλτε 50mls λάδι και τηγανίστε το κρεμμύδι μέχρι να μαλακώσει
  2. Προσθέστε τον κιμά και ανακατέψτε μέχρι να γίνει καφέ
  3. Προσθέστε στον πουρέ ντομάτας, τις ντομάτες, το κόκκινο κρασί, το γαρύφαλλο και την κανέλα και ανακατέψτε καλά
  4. Αφήστε το να μαγειρεύτεί για 45 λεπτά, προσθέστε αλάτι και πιπέρι και αφήστε το στην άκρη να κρυώσει
  5. Σε ένα μεγάλο τηγάνι (ή κατσαρόλα) βάλτε το υπόλοιπο λάδι σε μεσαία με υψηλή θερμοκρασία
  6. Βάλτε τις πατάτες κομμένες σε φέτες (περίπου 1 εκατοστό πάχος) μέχρι να γίνουν χρυσαφί και να είναι αφράτες μέσα
  7. Βγάλτε τις και αφήστε τις πάνω σε μία καθαρή πετσέτα ή απορροφητικό χαρτί για να φύγει το πολύ λάδι
  8. Επαναλάβετε με τις μελιτζάνες αλλά σημειώστε ότι οι μελιτζάνες θέλουν μόνο 10 λεπτάκια. Θυμηθήτε όσο τα τηγανίζετε ότι πρέπει να είναι εντελώς καλυμμένα με λάδι

Για τη μπεσαμέλ:

(δείτε και το βίντεο με το παστίτσιο για τη μέθοδο)

  1. Σε ένα άλλο κατσαρολάκι βάλτε 2 λίτρα γάλα και ζεστάνετε το (όχι να βράσει)
  2. Σε μία άλλη κατσαρόλα βάλτε 250 γραμμάρια βούτυρο σε χαμηλή φωτιά για να λιώσει
  3. Όταν έχει λιώσει όλο το βούτυρο προσθέστε 250 γραμμάρια απλό αλεύρι και ανακατέψτε πάνω σε μεσαία με χαμηλή φωτιά
  4. Θα πρέπει να φτάσετε σε ένα χρυσό και αμμώδες μείγμα
  5. Σε αυτό το μείγμα προσθέστε σιγά σιγά το ζεστό γάλα, κουταλιά με κουταλιά, ανακατεύοντας με κουτάλα
  6. Όταν τελειώσει το γάλα συνεχίστε το ανακάτεμα πάνω από μεσαίο μάτι για περίπου 10 λεπτά
  7. Αφήστε το να κρυώσει για 15 λεπτά
  8. Προσθέστε 2 ολόκληρα αυγά στη μπεσαμέλ και ανακατέψτε

Τελειώνοντας το μουσακά:

  1. Σε ένα μεσαίο ταψί βάλτε κάτω κάτω μια στρώση πατάτες, μετά μια στρώση μελιτζάνες, μια στρώση κιμά και μία στρώση ακόμα μελιτζάνες
  2. Ρίξτε τη μπεσαμέλ από πάνω και απλώστε ομοιόμορφα. Ρίξτε την υπόλοιπη κανέλα από πάνω
  3. Στο μεσαίο ράφι του φούρνου για 45 λεπτά στους 160 βαθμούς

Christos as the generous host
Ο Χρήστος

Digital Scullery meets The Real Greek

Chef Alan και Monika

Enjoying the souvlaki

Δοκιμάζοντας το σουβλάκι

Digital Scullery meets The Real Greek
Φτιάχοντας τη μπασαμέλ

Digital Scullery meets The Real Greek
Μιαμ μιαμ σαλάτα με ρόκα και πατζάρι (και πορτοκάλι!)

REAL Greek souvlaki pitta
Κανονική πίτα για σουβλάκι

REAL kaimaki ice cream
Καϊμάκι. Τα είπα όλα, δε χρειάζετε να ξέρετε τίποτα άλλο.

————–
Full disclosure: Η ανάρτηση είναι για ένα event στο οποίο με καλέσανε. Δεν πρόκειται για ανάρτηση επί πληρωμή αλλά το workshop και το δείπνο ήταν δωρεάν. Το agency και το εστιατόριο δεν είδαν αυτή την ανάρτηση πριν την δημοσίευση της. 

12 thoughts on “The Real Greek μουσακάς , σουβλάκι και κουτσομπολιά

  1. ΜΟΥΣΑΚΑΣ! Παίζει να είναι το καλυτερότερό μου φαγητό ever. Παίζει να φάω ταψί στην καθισιά μου και μετά να χωνεύω ένα μήνα σαν το φίδι.

    Η μητέρα κάνει έναν τριώροφο μουσακά (σοβαρά!) και δεν βάζει μέσα μόνο πατάτες και μελιτζάνες, αλλά και πιπεριές και κολοκύθια τηγανητά. Το απόλυτο καλοκαιρινό φαγητό, ειδικά αν τα ζαρζαβατικά είναι από τον κήπο σου.

    Επίσης! Πρέπει να κάνουμε ένα post κάτι στα αγγλικά να ξεκαθαρίσουμε κάποιους μύθους για το ελληνικό φαγητό έξω. Ένα είναι ο αρνίσιος κιμάς – αυτοί είναι για τους Τούρκους, όχι για εμάς. Άλλο είναι το χούμους – άμα ξαναδώ διαφήμιση για «traditional greek hummus» θα φλιπάρω – εγώ πρόπερσι το ‘φαγα πρώτη φορά καλέ!

    • Αυτό που κάνει η μαμά σου ακούγεται ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ό!

      Έχεις τα χίλια δίκια με τους μύθους. Πρέπει οπωσδήποτε να τους καταρρίψουμε. Αυτό με το χούμους με κάνει έξαλλη κι εμένα!

  2. Όντως, όταν είχα πάει και εγώ πριν ενάμιση χρόνο στο Westfield (White City) δεν εντυπωσιάστηκα – βρήκα το concept έξπυνο αλλά το delivery της ιδέας άνοστο.
    Αλλά αφού άλλαξε, θα του δώσουμε μια ευκαιρία.
    Όσο για το φραποβίντεο (και καινούριες λέξεις), είναι απλά τέλειο. Χεχε.

    • Εγώ η τελευταία φορά ήταν περίπου 3 χρόνια πριν και είχα απογοητευτεί πολύ. Αυτή τη φορά όμως πιστεύω ότι ήταν πολύ καλοί και άρα θα ξαναπάω. Δε θέλω γουρμεδιά κάθε φορά που πάω κάπου. Θέλω ειλικρινές φαγητό για το είδος του εστιατορίου και νομίζω ότι έχουν πάει προς αυτή την κατεύθυνση.

  3. Χαρικα που το βρηκες βελτιωμενο. Εχω πολλα χρονια να παω. Ειχα βρε το σουβλακι πανακριβο και οχι για να τρελαθει κανεις. Τον μουσακα τον κανω περιπου, παντα υπαρχει ενα περιπου, ετσι. Κανω τις μελιτζανες στο γκριλ και τελευταια δεν μου αρεσουν οι πατατες οποτε τις αντικαθηστω με κολοκυθακια. Ενιγουεη,,, πρεπει να κανουμε καμπανια για τον κιμα.. εχω μπει στο εστιατοριο της δουλιας μου και φωναζα στον μαγειρα οτι δεν γινεται με αρνησιο κιμα, αρνουμαι να τον φαω ειναι μπλιαχ, και οτι there is no such thing as vegeterian mousaka! Αυτα απο εμενα. Σε ευχαριστουμε Σοφακι !

  4. Ιεεεεεεπ!!! Τι εννοείτε «δεν τρώμε αρνίσιο κιμά» ;;;;;;
    Στο μουσακά προφανώς και όχι.
    Αλλά κεμπαπάκι χωρίς αρνί ή πρόβατο μέσα, δεν τρώγεται! 😀

    • Ε γι’αυτό είπαμε για τους Τούρκους, καλέ, δεν τα λες και παραδοσιακά ελληνικά φαγητά τα κεμπάπια 😛

        • Touché. Ο original μουσακάς είναι τούρκικος και έχει τριμμένο τυρί στην κορυφή αντί μπεσαμέλ. Αλλά με χοιρινό κιμά & μπεσαμέλ μου πάει πιο καλά, τι να κάνουμε.

      • Το μπιφτέκι στη σχάρα είναι όπως και να το κάνεις πιο αρχαία συνήθεια από τις μελιτζάνες στο φούρνο. (Μέχρι και στην Ιλιάδα -νομίζω-, πόσο πίσω πια; :p)

  5. Pingback:   Nice Funny Food photos | Funny Pinterest Pictures

  6. ιιιιιι δεν είχα σχολιάσει στο μουσακά;;; να φανταστείς ένα ταψί στο ναυτικό παρά λίγο να καταστεί μοιραίο.. τον κάνανε διαβολικά ωραίο.. δε μπορούσα να σταματήσω.. ευτυχώς δεν έφαγα καραμέλα μέντα στο τέλος σαν τον τύπο στο «νόημα της ζωής» των μοντυπαιθον.. 🙂 🙂
    ένα μουσακά ξέρωεδώ και 35 χρόνια.. το βαρύ ανθυγιηνό.. 🙂 🙂
    http://koulpaspot5.blogspot.gr/2013/03/blog-post.html
    που σαι θεια σοφία ; τι κάνεις; 🙂 🙂

Γράψτε απάντηση στο Andreas A. Moutsouris Ακύρωση απάντησης

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *