Τον Προφήτη μας τον ξέρετε. Άντρακλας που τρώει φαγιά με τα χέρια, καταπίνει κρέατα αμάσητα και κατεβάζει σαράντα μπύρες και τρία κοκορέτσια για πρωινό.
Πώς έγινε λοιπόν και η θεία Σοφία τον τάισε φύκια;
Ο Προφήτης που λες βρέθηκε εις την Λόντρα, μου έστειλε σήματα καπνού («θεία Σοφία, είμαι δω, πάμε για φαγί!») και βρεθήκαμε ένα ωραίο και σπάνιο ηλιόλουστο απόγευμα να περπατάμε προς την Chinatown. Ο καθένας παρήγγειλε τα δικά του κι επειδή είμαστε φαγανά παιδιά πήραμε και πρώτα.
Με το που άκουσε ο Προφήτης «seaweed» η αλήθεια είναι ότι ανησύχησε λίγο αλλά είπε να ειναι ευγενής και δεν το σχολίασε.
Με το που έφτασαν όμως στο τραπέζι τα φύκια κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό. Μπορούσα να δω στο πρόσωπο του τον εσωτερικό αγώνα μεταξύ του να με βρίσει («α μωρή είχε και στο χωριό σου φύκια») και να είναι κόσμιος. Δύο δευτερόλεπτα πριν σκάσει σα χύτρα από την πίεση, του αποκάλυψα ότι το ίδιο σοκ είχε πάθει και ο Sykofantis αλλά τελικά τώρα του αρέσουν. Σε αλληλεγγύη ανδρική λοιπόν ο Προφήτης δοκίμασε.
Και του άρεσε!
Αυτά για να ξέρετε και να δοκιμάσετε πάντα.
Εκείνο που δεν του αποκάλυψα είναι ότι τα φύκια ΔΕΝ είναι φύκια (θα με συγχωρέσει – ελπίζω). χε χε χε χε χε (σατανικός γέλωτας)
Ετούτο που λένε στα κινέζικα/ ασιατικά εστιατόρια crispy seaweed είναι ουσιαστικά πρασινάδες που έχουν τηγανιστεί και μετά έχει πέσει από πάνω τους αλάτι και καφέ ζάχαρη.
ΥΛΙΚΑ
- 1 κιλό curly kale (κατσαρό λάχανο)
- 1 κ.γ. αλάτι
- 2 κ.γ. καφέ ζάχαρη (σκόνη, όχι κρυσταλλική)
- σπορέλαιο για τηγάνισμα
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Αφαιρούμε τα κοτσάνια από το λάχανο.
Το πλένουμε και το στεγνώνουμε καλά (αλλά πολύ καλά)
Τεμαχίζουμε τα φύλλα σε πολύ πολύ πολύ λεπτές λωρίδες (πιο λεπτές από ότι νομίζεις. πιο λεπτές από σερπαντίνες)
Τις χώνουμε στο τηγάνι ή ακόμα καλύτερα στη φριτέζα για περίπου 30 δευτερόλεπτα ή μέχρι να γίνουν τραγανά.
Τα βγάζουμε και τα τοποθετούμε πάνω σε χαρτί κουζίνας για να στραγγίξουν.
Πασπαλίζουμε με αλάτι και ζάχαρη.
(παραλλαγή συνταγής από εδώ)
δεν είμαι μίζερος.. ότι μου βάλεις μπροστά μου θα το φάω.. και έχω διαπιστώσει ότι τα γούστα αλλάζουν με τα χρόνια.. αλλά αν είναι να επιλέξω τι θα φάω.. δεν είμαι και πολύ προοδευτικός.. :):)
όπως λέει κι ένας φίλος μου κρητικός.. απ’ όλα τα λαχανικά πρωτιμώ το.. χοίρο.. :):)
την καλησπέρα μου :):)
Χαχαχα κι εμείς είχαμε φάει τέτοια στην Chinatown! Ήταν μέρος μιας ποικιλίας ορεκτικών που είχαμε πάρει. Μια χαρά ήταν.
Δεν ήξερα όμως ότι δεν είναι φύκια κανονικά, boo. Μου χάλασες το feeling τώρα 😛
!…………………………………………….:-)
Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να παρέλυσαν οι μυς του προσώπου μου για 2-3 δευτερόλεπτα, όταν ήρθε στο τραπέζι αυτό το αποτρόπαιας εμφάνισης πιάτο. Αλλά επειδή εκτός από άντρας πολλά βαρύ και όχι, τσίφτης και καραμπουζουκλής, είμαι και αγόρι τολμηρό και περιπετειώδες. Οπότε τα δοκίμασα.
Η αλήθεια είναι ότι από το γευστικό αποτέλεσμα, ψιλιάζομαι πως η πρασινάδα υπάρχει απλώς ως σκεύος σερβιρίσματος του αλατιού και της ζάχαρης (και του γλουταμινικού μονονατρίου που βάζουν οι κινέζοι στα πάντα με τα τσουβάλια). Κοινώς ήτο νοστιμότατο, αλλά αν δεν είχε τη ζάχαρη και το αλάτι, δε θα το τρωγαν ούτε οι χελώνες :p
Το κινεζικάκι πάντως ήταν ωραιότατο !! αντε και την επόμενη φορά σε κεμπάπια
επίσης.. λάχανο ε; τι λε ρε..
έτσι εξηγείται ότι μου άρεσε !! έχω έναν έρωτα με το λάχανο!
(σου φτιάξω μαναμ χοιρινό με λάχανο και μπούκοβο, σου φύγει η μαγκιά βόλτα)
Τα θυμάμαι αυτά τα φύκια. Πάνω κάτω κανας χρόνος θα είναι τώρα που τα δοκίμασα. Αν δεν ήμουνα ντροπαλός, θα ‘σερνα το χορό μέσα στο Κινέζικο. Να γελάσει το κάθε Κινεζάκι με την αρκούδα που το παίζει σο γιου θινκ γιου κεν ντανς.
Προτίμησα, αντί να ρεζιλευτώ, δίπλα στη σαγηνεύτρα Σοφία, να της στείλω μήνυμα ερωτικό. Βαρβάτο, σεξουαλικό Με το που θα τελειώσω με την νηστεία θα σε πάω στα κλαρίνα ξελογιάστρα μου με κοκορετσάκι και λιπάκι να τρέχει στο χειλάκι